Tym razem we wpisie krótko przytoczę treść ciekawego orzeczenia jaki zapadł przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku z dnia 23 stycznia 2019, sygn. akt III AUa 636/18.

Z tezy wyżej wymienionego wyroku wynika, że: “Zasiłek macierzyński (podobnie zasiłek chorobowy) nie jest przyczyną faktyczną ani prawną ustania tytułu ubezpieczenia, bo nie musi oznaczać zaprzestania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 13 pkt 4 ustawy systemowej.”

Z kolei w uzasadnieniu zawarte zostały ciekawe wnioski, które powinny wiele osób zainteresować. Tym bardziej, że dotyczą forsowanego przez ZUS obowiązku wyrejestrowywania się z ubezpieczenia społecznego z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego i ponownego zarejestrowania się do ubezpieczeń społecznych po okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego.

Z uzasadnienia ww. wyroku wynika bowiem wręcz przeciwnie, a to:

“W świetle tak zaprezentowanego stanowiska Sądu Najwyższego okres podlegania przez A. I. ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego nie stanowił przerwy w podleganiu przez nią dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Odwołująca nie miała obowiązku wyrejestrowywania się z ubezpieczenia społecznego z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego i ponownego zarejestrowania się do ubezpieczeń społecznych (w tym ubezpieczenia chorobowego) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą. Oznacza to, że odwołująca jako osoba, która przed pobieraniem zasiłku macierzyńskiego, była objęta dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, to po zakończeniu pobierana zasiłku macierzyńskiego jest nadal objęta dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Jeżeli stała się ona niezdolna do pracy bezpośrednio po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego, to może korzystać z zasiłku chorobowego.”

Co do wyroków Sądu Najwyższego, do których odwołuje się Sąd Apelacyjny, to są to:

• wyrok z 13 lutego 2018 r. (II UK 698/16) i
• wyrok z 17 kwietnia 2018 r. (I UK 73/17).